اصولا یکی از اهداف مطالعه اصلاح انحراف در تصمیم گیری ها است. زمانی را تصور کنیدکه بدون هدف و مطالعه پا به بازار می گذارید و در این حین خریدی هم داشته باشید، در اکثراوقات از این خرید به عنوان یک خرید درست و صحیح یاد نمی کنید. برای همین منزل بسیاری از ما مملو از کالاهایی است که بندرت سراغ آنها می رویم.
اما همه ی این خرید بد را نمی توان به پرس و جو ربط داد. اصولا کسانی که اهل مطالعه نیستند شخصیت واگذاری تصمیم گیری به برون دارند. یعنی اگر مساله محدودیت بودجه برای مدتی حل شود، ولو در قالب یک وام، آنچه که باعث انتخاب برای آنها می شود، فضای بیرونی است. چرا که اصولا در درون فضایی ایجاد نشده که همچون تشک کشتی برای چالش های تصمیم گیری عمل کند. اصولا مطالعه ولو نامرتبط، تا حدود زیادی امکان و جسارت تصمیم گیری را افزایش می دهد. با این حال مطالعه در صورتی خلق برتری می کند که مختصات زیر را داشته باشد.
اصولا مطالعه را می توان ارتقای تجربه تلقی کرد. اگر هدفمند باشد، این تجربه، هر روز متعالی تر شده به گونه ای که تخصص را در پی دارد.کسانی که اهل مطالعه هستند مسیریابی را می آموزند. یعنی در همان ابتدا متوجه می شوند که کدام مسیر منتهی به ناکجاآباد می شوند.
عمق مطالعه می تواند وابسته به لذت فهمیدن باشد. هر چه درک یک مطلب پیچیده برای شما راحتتر شود یعنی شما در رسته مطالعاتی خود از عمق بیشتری برخوردار شده اید.
مطالعه بصورت یک عادت هم مفید است البته اگر این امر به گونه ای نباشد که از عمق مطالعه نکاهد. یک از روش های هدفمندی در مطالعه ، پیگیری سوالات ایجاد شده ی ناشی از مطالعه یک کتاب در کتاب های دیگر است.
نهایتا مطالعه باید ما را از تصمیمات هیجانی و از روی عجله دور نگه دارد. اشخاصی که در معرض بحران قرار می گیرند شخصیت واقعی خود را نشان می دهند، اگر کم تجربه باشند به سرعت آن را بروز می دهند، انتظار بر آن افراد اهل مطالعه در این شرایط منطقی تر عمل کنند.